ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ

ΓΥΑΛΙΑ ΜΕ ΑΚΤΙΝΕΣ Χ

Ο Κωστίκας ήθελε να αγοράσει γυαλιά ηλίου και πήγε στο μεγαλύτερο κατάστημα της Θεσσαλονίκης.
Δοκίμασε όλα τα σχέδια που είχε το μαγαζί αλλά κανένα δεν του ταίριαζε.
Λίγο πριν φύγει απογοητευμένος λέει στην πωλήτρια να του κατεβάσει κι ένα τελευταίο ζευγάρι που ήταν στην άκρη της βιτρίνας.
- Αυτό, λέει η πωλήτρια είναι ειδικό μοντέλο και ένα πανάκριβο.
- Δε πειράζει, λέει ο Κωστίκας, φέρτο να το δοκιμάσω.
Πράγματι το φοράει ο Κωστίκας και… “τρελαίνεται”, βλέπει απέναντί του την πωλήτρια… γυμνή! Βγάζει τα γυαλιά βλέπει με ρούχα την πωλήτρια, τα ξαναφοράει πάλι γυμνή!
- Αυτά θα πάρω λέει, όσο κι αν πληρώσω.
- Αυτά κύριε, κάνουν 500.000 λέει η πωλήτρια.
- Δεν πειράζει κοπέλα μου, λέει ο Κωστίκας, δώστα γρήγορα, γιατί βιάζομαι να πιω ένα καφέ στην Αριστοτέλους!!!
Παίρνει τα γυαλιά, τα φοράει και ξεκινάει για βόλτα, μια φορώντας μια βγάζοντας και απολαμβάνει το… θέαμα. Κάθεται για καφέ σε καφετέρια με πολύ “περατζάδα” και την έχει βρει.
Τηλεφωνεί στη Σουμέλα για να της πει ότι κάτι του… έτυχε και δεν θα πάει το μεσημέρι στο σπίτι. Πέρασαν αρκετές ώρες κι ο Κωστίκας άρχισε να βαριέται. Αποφάσισε τελικά να πάει σπίτι να κάνει και έκπληξη στη Σουμέλα.
Μπαίνοντας στο σπίτι, φοράει τα γυαλιά αλλά σοκάρεται με αυτό που βλέπει! Βλέπει στον καναπέ τη Σουμέλα και τον κουμπάρο γυμνούς και αγκαλιά !!! Βγάζει τα γυαλιά πάλι γυμνοί, τα ξαναφοράει πάλι γυμνοί…
Βγαίνει έξω από το σπίτι και γεμάτος απογοήτευση λέει:
- Και το σκέφτηκα, ρε γαμώτο, βάλε-βγάλε τόσες ώρες, θα τα χαλάσω!!

H MERCEDES

Μια φορά, κατέβαινε ο Κωστίκας από τη Γερμανία με μια καινούρια Mercedes. Μόλις περνάει τα σύνορα, έξω από τη θεσσαλονίκη βλέπει έναν τύπο να κάνει οτοστόπ. Τον ρωτάει:
- Για πού πας, φίλε;
- Για την Αθήνα.
- Και 'γω για 'κει πάω. Ανέβα.
Ανεβαίνει ο άνθρωπος. Πάνε σιγά σιγά, ο καιρός ήταν μια χαρά, αλλά ξαφνικά, έξω από τη Θεσσαλονίκη, πιάνει μια καταιγίδα!...
Χαλασμός Κυρίου!
Αρχίζει να τρέχει ο Κωστίκας με 200-240χμ.
Ο άνθρωπος κρατιόταν από παντού. Η πίεσή του είχε ανέβει.
Μόλις σταματάει η καταιγίδα, πάλι σιγά σιγά.
Ξαφνικά, έξω απ' τη Λάρισα πιάνει πάλι μια καταιγίδα, αρχίζει πάλι ο Κωστίκας να τρέχει.
Ο άνθρωπος ο καημένος, είχε άγιο και δεν έπαθε έμφραγμα! Με 240 πήγαινε ο Κωστίκας.
Όταν σταμάτησε η καταιγίδα, πάλι πήγαιναν σιγά σιγά.
Έξω απ' την Αθήνα, πάλι τα ίδια.
Μόλις φτάνουν στην πόλη, σταματάει η καταιγίδα, σταματάει κι ο Κωστίκας το αυτοκίνητο, παρκάρει και κατεβαίνουν.
Ρωτάει τότε ο Κωστίκας:
- Δε νομίζω να 'χεις παράπονο όσο αναφορά την οδήγηση, έτσι;
- Όχι, όχι...Μόνο, έχω μια απορία: Γιατί έτρεχες τόσο πολύ όποτε είχαμε καταιγίδα;
- Α, μου το 'πανε εμένα από την εταιρία του αυτοκινήτου! Τα 200 χιλιόμετρα, στο νερό τα πιάνει!